نام اصلی:  مرتضی پاشایی

زادروز:   ۱۳۶۳

وفات:    ۱۳۹۳

سبک‌ها: پاپ 
کار(ها): خواننده، آهنگساز، تنظیم‌کننده
ساز(ها): گیتار و پیانو

---------------------------------

مازیار ظهیرالدینی، نوازنده ویلن

همه آنهایی كه موسیقی كلاسیك یكی دو دهه اخیر كشور را دنبال می كنند، به طور قطع نام مازیار ظهیرالدینی را به عنوان نوازنده ویلن در اركسترها و آلبوم های بسیاری شنیده اند. نوازنده ای كه از همان كودكی با همراهی خانواده اش نوازندگی ویلن را انتخاب كرده و فقط ویلن زده است.
ظهیرالدینی متولد اردیبهشت ماه ۱۳۵۳ است و از بهروز وحیدی آذر، روین طهماسبیان و ابراهیم لطفی موسیقی فرا گرفت. او كه یك دهه در اركستر سمفونیك تهران ویلن زده، چند سالی است كه سرپرست و نوازنده گروه زهی پارسیان است. وی این روزها با گروه پارسیان تمرین می كند و به شاگردانش ویلن می آموزد. این نوازنده ویلن بهترین روزهای كاری اش را حضور در گروه پارسیان و نواختن قطعاتی از موسیقی با روك، آمریكای لاتین، رمانیك و دوران های دیگر موسیقی جهان بر می شمارد. از ظهیرالدینی و گروه پارسیان آلبوم بی كلام «مرگ فرشته» به بازار موسیقی بی كلام عرضه شده است. با این نوازنده جوان در یكی از روزهای پائیزی به گفت وگو نشستیم، گفت وگویی كه دنیای موسیقایی این نوازنده را بیشتر برایمان روشن كرد.

( 1325- گرگان) نوازنده تار و سه تار ، نواساز و مدرس ، محقق و مولف
به تشویق برادر بزرگ خود آموزش تار را آغاز نمود و در سال 1342 استعداد خود را در این زمینه با کسب جایزه نحست درجشنواره موسیقیدانان جوان نشان داد.پس از اتمام دوره تحصیل در سال 1343 به تهران آمد و به محضر حبیب الله صالحی و علی اکبر شهنازی راه یافت و در کلاسهای شبانه هنرستان موسیقی با مکتب وزیری و تئوری موسیقی غربی آشنا گردید که حاصل آن همکاری با ارکسترهای هنرستان و صبا بود که زیر نظر حسین دهلوی اداره میگردید.ورود به دانشکده هنرهای زیبا دانشگاه تهران و آموزش ردیف میرزا عبدالله با نورعلی خان برومند سر آغاز نوینی برای حضور بیشتر در دریای در دریای پر معنای موسیقی قدیم ایران بود که این آموزش تا آخرین دقایق حیات نورعلی خان برومند ادامه یافت.

در گوشه و كنار مملكت . مرواریدهای درشت و درخشانی وجود دارند كه در پوسته سخت و استخوانی صدف ها پیچیده شده اند و كسی از آن  ها خبر ندارد  یا در صدد كشف و صید آنان نیست . یكی از این مروارید های گرانبها . ایرج بسطامی است كه توسط هنرمند ارجمند و با ارزش پرویز مشكاتیان صید و پس از زدودن زنگال . می رود كه در جایگاه رفیع هنر و بلندای موسیقی اصیل و سنتی ایران جای گیرد . البته اگر همكاری این عزیزان و گروه پر ارج عارف ادامه یابد كه امیدواریم همچنان ادامه یابد  و شاهد آثار با ارزش و بزرگ ایشان باشیم . ایرج بسطامی با صدای رسا و باز و بسیار گرمی كه دارد یك شبه ره صد ساله را پیموده و خودش در این باره می گوید :

روح الله خالقی در سال 1285 در كرمان متولد شد ، سالها شاگرد ممتاز استاد علینقی وزیری و از مفاخر موسیقی ملی ایران بود بهترین سالهای زندگیش را صرف دل انگیز ترین هنرها كرد و به تشخیص اهل فن موسیقی ایرانی و فرنگی ، شناخت او صلاحیت كامل یافت در سال 1325 انجمن موسیقی ملی ، به همت اوتاسیس شد و سه سال پس از آن با تاسیس هنرستان ملی موسیقی به یكی از آرمان های هنری كشور ما جامه عمل پوشاند . انتشار آثار متعدد شامل متد و دستورهای علمی برای تدریس موسیقی ملی خدمت بزرگی به هنر كرد . هم اكنون قطعات آواز ، قطعات اركستری ، اتودها ، آثار ساده مدرسه یی ، كتاب ها و رسالات علمی مانند نظری به موسیقی ، از او به جای مانده است كه هر كدام دارای ارزش فراوانی است .

امین الله رشیدی در طلوع یكی از روزهای اردیبهشت ماه 1304 شمسی در روستای زیبا و مصفای راوند كاشان از پدری كشاورز و مادر شاعرزاده و شاعر منش (دختر ادیب بیضائی كاشانی)متولد شد.در چهار ماهگی او را به كاشان آوردند و تحصیلات ابتدائی و متو سطه را در آنجا به پایان رساند و بلافاصله پس از پایان تحصیل در یكی از دفاتر اسناد رسمی كاشان مشغول كار شد.او در ضمن تحصیل ، نقاشی قالی ایرانی را نزد استادان آن زمان، آقایان:محمد دبیر الصنایع و حسن نقشپور اراكی فرا گرفت و در زمانی كوتاه تا مرحله ی طراحی و ابتكار پیش رفت و در حین نقاشی نیز با مقدمات نوازندگی تار نزد نقشپور نامبرده كه تار را در نهایت شیرینی می نواخت ،آشنا شد و در سال 1325 به تهران نقل مكان یافت.

حسن ناهید یكی دیگر از " نی نوازان " خوب و با ارزشی است كه به سال 1322 در شهر كویری كرمان متولد شد و از سن 10 سالگی به موسیقی علاقمند گردید و با تهیه یك فلوت به نواختن این ساز بادی مراحل اول موسیقی را نزد خود شروع كرد .

به سال 1321 در تهران متولد شد و از سن دوازده سالگی بنا به تشویق و توصیه پدر موسیقی آغاز نمود و در هنرستان عالی موسیقی ثبت نام كرد . او در طی یك سالی كه در این مدرسه تحصیل می كرد ، چون در آن جا موسیقی كلاسیك تدریس می شد ، چندان موفقیتی به دست نمی آورد و مردود می گردد و بدون این كه به استعداد نهان فرزند اعتقاد و توجه زیادی داشت به وسیله یكی از دوستانش علیمحمد خادم میثاق به هنرستان موسیقی ملی ایران راهنمایی و با سفارش او در این هنرستان ثبت نام می كند .
رئیس هنرستان شادروان روح الله خالقی از وی شخصا می گیرد كه اگر نتواند در مدت یك سال موفقیتی كسب كند وی را از هنرستان اخراج نماید . عشق و علاقه و استعداد و پشتكار او به زودی موجب می شود كه در هنرستان پذیرفته شود . ناگفته نماند كه داروغه در هنرستان موسیقی ملی در آغاز كار زیر نظر استاد حسینعلی ملاح به فراگیری ویولون می پردازد و چنانچه خود وی از زحمات و كوشش فراوانی كه استاد ملاح برای آموزش او متحمل شده یاد می كند و همواره خود را مدیون مراقبت ها و توجه آن استاد ارجمند می داند .